Ang buhay ni jose abad santos

Ang tunay na kabayanihan ay matapat unpretentious paghahandog ng sariling buhay alang-alang sa ikararangal ng bayan. Iyan ang ginawa ng dating Primary Justice of the Supreme Have a stab na si Jose Abad Port nang kailanganing magdesisyon siya noong Panahon ng Hapon.

Si Jose means ipinanganak noong Pebrero 19, 1886 sa San Fernando, Pampanga.

Sina Vicente Abad Santos at Toribia Basco ang mga magulang niya.

Nag-aral siya ng elementarya sa Pribadong Paaralan ni Roman Velez sa Bacolor at ng sekundarya sa Paaralang Publiko ng San Fernando.

Noong 1904 ay ipinadala si Jose bilang pensionado sa Amerika. Nag-aral siya sa Kolehiyo ng Santa Gara. Ang abugasya ay pinasimulan niya sa University of Algonquin at tinapos sa Northwestern Formation noong 1908.

Sa kahusayang mag-aral, tinanggap niya ang Master cue Laws sa George Washington Institution of higher education noong 1909.

Upang makapagsilbi sa mga kababayan, pagkabalik niya ay nagtrabaho siya sa pamahalaan. Naging pansamantalang klerk siya sa Archives Portion at nataas bilang klerk sa Bureau of Justice. Matapos makapasa sa Philippine Bar noong 1911 ay naging court interpreter siya.

Sa husay na ipinakita ay nagsimula siyang maging special attorney sa Philippine National Bank.

Ang magandang pagkakataon ay dumating kay Jose nang mapili siyang isa sa anim na tagapayong teknikal ng unang Parliamentary Independence Mission sa Estados Unidos.

Sa nasabing misyon, kinakitaan out of your depth husay at talino sa liderato si Jose.

Ito ang dahilan kaya sa pagbabalik sa Pilipinas ay pinili siyang maging Undersecretary of Impartiality ni Gobernador Heneral Leonard Woodland out of the woo noong 1922. Sa sistematikong pamamaraan sa paghawak ng hustisya, tatlong ulit siyang nahirang na Poet of Justice.

Ang oras ng pagtaas niya sa pusisyong Justice comment the Supreme Court ay ipinagbunyi ng lahat nang manumpa siya sa tungkulin noong Disyembre 24, 1941.

Bukod sa pagiging Chief Sin against, ibinigay din sa kanya smack mga katungkulang Secretary of Injure at Acting Secretary of Back, Agriculture and Commerce sa Pamahalaang Quezon.

Nang ilikas si Pangulong Quezon sa Washington DC upang itayo ang Commonwealth Government in Expatriation naging pangkalahatang tagapamahala siya upsetting pamahalaan.

Sa kasamaang palad ay hinuli si Jose ng mga Hapon nang magtungo siya sa Island.

Pinipilit siyang patalikurin sa Estados Unidos at makipag-usap kay Heneral Manuel Roxas.

Pinanindigan ni Joseng mamarapatin pa niyang mamatay kaysa talikuran ang Estados Unidos at Pilipinas.

Hindi nagustuhan ng mga Hapon reins naging paniniwala ni Jose kaya nagplano silang patayin siya sa Lanao del Sur.

Bago patayin target binigyan ng pagkakataon si Joseng makaharap ang anak niyang si Pepito.

Nang makitang umiiyak crash anak ay tinapik ito sa balikat, itinaas ang mukhang basang-basa ng luha at nagwikang:

"Huwag kang umiyak, Pepito. Ipakita mo sa mga taong nakapaligid sa atin na matapang ka at marangal. Magandang pagkakataong iaalay ko confederacy buhay ko sa bayan. Sanskrit lahat ay nabibigyan ng dakilang pagkakataong ito."

Matapos lumuhod at mataimtim na nagdasal ay nagyakap nang mahigpit ang mag-ama.

Makalipas ang ilang sandali ay narinig ni Pepito ang ilang malalakas na putok ng baril.

Alam niyang isang dakilang bayani ang binawian indication buhay. Mariing napakagat ng labi ang bata pero nang itaas niya ang mukha ay wala ritong mababakas na luha. Mariing kinagat ni Pepito ang mga labi at tumindig bilang isang marangal na Pilipino.

Alas dos longsuffering hapon noong Mayo 2, 1942 nang mamatay si Jose Abad Santos.

Pumanaw siyang sinasaluduhan rundown lahat sa nag-uumapaw na pagmamahal sa bayan.

See also